Kripto Madenciliği: Rusya’nın Yeni İhracat Sınırı ve Vergi Düzenlemeleri

Russia’da kripto madenciliği, resmi ticaret hesaplarında yeni bir ihracat kalemi olarak görülüyor. Devletin üst düzey yetkilileri, madencilikten elde edilen dijital varlıkların fiziksel sınırları aşmasa bile yurtdışına akış yaptığını belirtiyor ve bunun ticaret akışlarını etkilediğini vurguluyor. Giriş bölümü olarak öne sürülen görüşler, sektörden elde edilen paranın büyüklüğünü ve bu hareketin döviz piyasası ile ödeme dengesine olan etkisini gösteriyor.

Rusya’da madenciliğin yeni bir ihracat kalemi olarak sınıflandırılması yönündeki adımlar, 1 Kasım 2024 itibarıyla kripto madenciliğini yasal hale getirirken, yetkililer bu sektörü ülkenin ihracatının yeni bir öğesi olarak tanımlıyor. Bu durum, işlemlerin ve ticaret akışlarının devlet ölçümüne dahil edilmesini talep ediyor ve borç-alacak dengesini etkileyen işlem akışlarının resmi istatistiklere yansıtılmasını amaçlıyor.

Güncel tahminler sektördeki üretimin yaz mevsimindeki verilerine göre onlarca bin Bitcoin’a yaklaşabileceğini gösteriyor. Önde gelen endüstri temsilcileri, günlük madencilik gelirinin Türkiye’deki gibi büyük ölçekli operasyonlardan gelen yıllık bir toplam oluşturduğunu belirtiyorlar. Vergi tarafında ise kurumsal madencilik %25 oranında vergiye tabi tutuluyor; bireyler için kademeli gelir vergisi dilimleri ise 13–22% arasında değişiyor; yabancı uyruklu madenciler için vergi oranı ise %30’a çıkıyor.

Regülasyonlar ise kayıt zorunluluğunu güçlendiriyor: Yasal işletmeler için Vergi Dairesi’ne kayıt zorunlu hale getirilirken, hosting sağlayıcılar ayrı bir kayıt altında toplanıyor. Ev tipi madenciler için aylık elektrik tüketimi 6.000 kWh’i geçmediği sürece kayıt dışında tutuluyor; ancak elde edilen tüm gelir beyan edilmek zorunda.

İlave olarak, kayıt dışı veya yarı yasal madencilik enerji hırsızlığı ve vergiden kaçınma nedeniyle ülke bütçesine milyar rublelerce zarar veriyor. Denetimler güçlü bir şekilde uygulanırken, bazı minor oyuncuların kayıt dışı işlemlere yöneldiği bildiriliyor. Büyük firmalar kendi çerçevelerinde çalışırken, bağımsız operatörlerin sayaç manipülasyonu, rüşvet ve elektrik dağıtımı hizmetleriyle yapılan gizli anlaşmalarla karşı karşıya kaldığı belirtiliyor.

Sonuç olarak, kaynaklar ve devlet bütçesi açısından önemli bir etkiye sahip olan bu madencilik hareketinin, ülkedeki tüketici ve kurumsal tarafların mali yükünü nasıl etkilediği yakından izleniyor.